PAL CAST

Het nieuwe Strafwetboek is minder straf en meer woke - deel 2 van hoofdredacteur Stijn Derudder zijn gesprek met jurist Roan Asselman

Episode Summary

Nieuw Strafwetboek minder straf, meer woke Het nieuwe Strafwetboek komt er eindelijk aan. Al meer dan 40 jaar probeert de federale overheid het Strafwetboek te hervormen en te moderniseren. Het oude dateert immers van 1867. Op de website van ‘Team Justitie’ lezen we dat “het Belgisch Strafwetboek gebaseerd is op 19de-eeuwse moraal en hopeloos verouderd en complex is” en dat het nieuwe “rekening houdt met de hedendaagse maatschappelijke normen”. Vertaald betekent dat dat oud slecht is, dat het strafrecht minder moet bestraffen en dat opsluiten barbaars is. “Wij zijn de filosofische basis kwijt om mensen op te sluiten, weg te nemen uit de samenleving en slachtoffers écht te compenseren”, legt jurist Roan Asselman uit in onze videopodcast met hem over het nieuwe Strafwetboek. Er zijn drie grote thema’s in de manier van hervormen. De strafbaarstellingen zijn onderverdeeld in acht strafniveaus waardoor het voor iedereen duidelijker is hoe iemand bestraft wordt wanneer men een fout begaat. Het tweede thema is ‘straffen op maat’. Wat benadrukt wordt, is dat men de gevangenisstraf ziet als “ultimum remedium”. Dus, de overheid zet vol in op rehabiliteren. Het laatste thema is ‘hedendaagse strafbaarstellingen en strafmaten’. Wat daarbij opvalt, is hoe men voor elk soort misdrijf discriminatie als verzwarende factor wil gebruiken. De reeds bestaande discriminatiegronden worden daarbij uitgebreid met ‘genderidentiteit’ en ‘genderexpressie’. Dat laat de overheid dan toe om “strenger op te treden wanneer er sprake is van vandalisme of bedreigingen tegenover een holebikoppel omdat ze hand in hand op straat lopen”, lezen we bij ‘Team Justitie’. Als ideologisch deugsignaal kan die - onduidelijke - uitbreiding wel tellen. Fluïde toestanden U weet wel wat holebi’s zijn, maar weet u wat een ‘two-spirit’ (‘twee-geest’), een ‘demigender’ of een ‘furry’ is? Misschien kan u zich er wel iets bij voorstellen, maar al die ‘genders’ zijn in ieder geval uitingen van ‘genderidentiteit’ en/of ‘genderexpressie’. Bovendien kan men gemakkelijk van gender veranderen: de ene week is men ‘demigender’ en de andere week is men ‘two-spirit’. Allemaal heel fluïde toestanden, in tegenstelling tot huidskleur bijvoorbeeld, maar toch zijn het bezwarende factoren geworden in het nieuwe Strafwetboek. Daarin staat trouwens niet beschreven hoeveel genders er nu exact zijn en welke dat allemaal zouden zijn. Het is “onvermijdelijk dat rechters en aanklagers problemen zullen ondervinden met dergelijke kwalificaties van discriminatie”, meent Asselman. Het wordt “een soevereine beslissing van de vonnisrechter of de bodemrechter” om te bepalen in welke mate de ene genderidentiteit of de andere genderexpressie beschouwd wordt als een verzwarende omstandigheid. Dat is “een mooie manier om te zeggen ‘we weten het niet en we gaan de rechter zijn best laten doen’, dus succes ermee”, vertelt Asselman. Dossier, video's en interview Aan de ene kant maken de hervormingen het strafrecht duidelijker, maar aan de andere kant worden er nieuwe - op woke-ideologie gebaseerde - problemen gecreëerd. Bekijk onze video's over het Strafwetboek op pal.be, lees ons dossier in 't Pallieterke en lees in ons groot interview met Paul Van Tigchelt wat hij van die problemen vindt.